برای تو ناچار همنشینی خواهد بود که هرگز از تو جدا نخواهد شد،با تو دفن می شود در حالی که تو مرده ای و او زنده است.این همنشین تو اگر شریف باشد،تو را گرامی خواهد داشت و اگر شریف نباشد،تو را به دامان حوادث می سپارد.آن گاه آن همنشین با تو محشور می گردد و در رستاخیز با تو برانگیخته می شود و تو مسئول آن هستی.پس دقت کن،همنشینی که انتخاب می کنی نیک باشد؛زیرا اگر او نیک باشد،مایه ی انس تو خواهد بود و در غیر این صورت،موجب وحشت تو می گردد.آن همنشین،کردار توست.